Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι από μία κρίση οι περισσότεροι βγαίνουν χαμένοι. Φυσικά, η εμπειρία έχει αποδείξει ότι ορισμένοι έχουν μεγαλύτερες απώλειες σε σύγκριση με κάποιους άλλους. Η διαπίστωση αυτή έχει εφαρμογή και στην ιδιοκτησία, αφού όλα τα ακίνητα δεν έχουν την ίδια «συμπεριφορά». Σύμφωνα με έρευνα που έκανε μεγάλη εταιρεία ακινήτων, τις μεγαλύτερες απώλειες στην κρίση έχουν:
• Τα βιομηχανικά κτίρια μεγάλης ηλικίας.
• Οι μικρές υπόγειες αποθήκες που βρίσκονται στο κέντρο των πόλεων -κυρίως της Αθήνας-, οι οποίες δεν προσφέρονται για αλλαγή χρήσης.
• Οι κατοικίες και τα γραφεία που βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές.
• Τα ακίνητα στα οποία ο πωλητής δεν διαθέτει το σύνολο της κυριότητας ή της επικαρπίας.
• Τα ακίνητα που είναι εξ αδιαιρέτου και δεν πωλείται το σύνολο του ακινήτου, αλλά ένα ποσοστό του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, στα ακίνητα των δύο τελευταίων κατηγοριών η πτώση των τιμών είναι θεαματική σε σύγκριση με το 2008, ενώ ταυτόχρονα η πώλησή τους έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη, αφού οι αγοραστές σπανίζουν.
«Πάντα η πώληση δικαιωμάτων ή μεριδίων σε μία ιδιοκτησία ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και χρονοβόρα, αφού απευθύνονταν σε συγκεκριμένη κατηγορία αγοραστών. Ακόμη και σε περιόδους έντονου αγοραστικού ενδιαφέροντος, οι τιμές που έκλειναν οι συμφωνίες ήταν σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από αυτά που τους αναλογούσαν.
Υποβαθμισμένες περιοχές
Ιδιαίτερα δυσμενής είναι και η θέση ιδιοκτητών που έχουν ιδιοκτησίες που βρίσκονται είτε σε προβληματικές περιοχές είτε σε προβληματικά στοιχεία. Για παράδειγμα, καταστήματα που βρίσκονται σε στοές παλαιών κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας έχουν σημαντική κάμψη, καθώς είναι ιδιαίτερα δύσκολη η ενοικίασή τους κι αυτό αποτρέπει εκείνους που προσδοκούν η επένδυσή τους να αποφέρει κάποιο εισόδημα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση των καταστημάτων σε δρόμους που χαρακτηρίζονται ποιοτικά υποβαθμισμένοι, όπως για παράδειγμα στο τρίγωνο Αθηνάς - Ευριπίδου - Πειραιώς.
